Geçen yıl gittiğimiz bir fuarda beğendiğim bir masa örtüsü için "Aaa bu çok güzelmiş" deyip, örtünün arkasına baktım. "Ama köşelerini güzel çevirmemişler." dediğimde annemin gözlerinde gururu gördüm. :) Sonunda başarmıştı zorla da olsa öğretmişti.
İşte anneciğim aslında yaptığım her şey o ifadeyi defalarca görebilmek için...
Bu blog, yıllardır internette gezdikten sonra “Bir blog da ben açacağım” diyen annemiz için, kuzenim (kardeşim) Asena'nın önerisi, arkadaşım Şeker’in teşviki ve annemin yeni oğlu Murat’ın desteği ile açıldı. Bugün merhametli ve kendi ayakları üzerinde durabilen insanlarsak; elini, nefesini, duasını ve desteğini sürekli üzerimizde hissettiğimiz vazgeçilmezimiz sayesindedir. İstedik ki göz nuru döktükleri bize özel kalmasın… İmza Kızları.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder